மறக்க முடியுமா?

 மறக்க முடியுமா உன்னால் – என்னை

மறக்க முடியுமா?

 

காலமெல்லாம் நானிருக்க – நீ

          கண்கலங்கி நிற்பதேனோ?

நாணமில்லை என்றுசொல்லி  - நீ

          வனமாலை சூட்டிவாயேன்.

 

ஓசையினை நீயெழுப்பி

          அசையாமல் வருவாயே

ஆசையின் அலைகளிலே – உன்

          ஆணவம் போனதோடி

 

கானலிலே நீரெழுப்பி – என்

          தாகத்தைத் தீர்த்தாயே

வாசலிலே கோலமிட

          வாக்கப்பட வாயாண்டி

 

பூபாளம் பாடுகையில் – இந்தப்

          பூலோகம் சிரிச்சதடி

நேபாளம் வறண்டுவிட்டால்

          பொட்டுவைக்க முடியாதடி.

 

வைச்சபொட்டு விழுந்துவிட்டால்

          வாழ்க்கையிலே இன்பமேது

ஈரமில்லா இரத்தமானால்

          உயிரோட்டம் எங்கிருக்கும்?

 

நெஞ்சில் என் கதையெழுதி

          நெய்விளக்கில் படித்தாயே

நெய்மணக்கும் வாசனையில்

          எனைமறந்து போறாயோ?

 

எனைமறந்து போனாலும்

          நெஞ்சமதை மறவாது

என்ன மறைத்தாலும்

          உன்னாலது முடியாது.

 

கண்வெறுத்து மூடினாலும்

          கண்ணுள்ளே இருப்பேனே

மனம்வெறுத்துப் போனாலும்

          ஆல்விழுதாய் ஆவேனே.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

என்னில் வாழ் குமர குருபரா

கொங்குதேச மெங்குமிளிர் குமர குருபரா! செங்கோட்டை யில்நடந்த குமர குருபரா! எங்கெல்லாம் தமிழாண்டாய் குமர குருபரா! அங்கெல்லாம் கோமகனாய் குமர குருபரா! எங்கெல்லாம் குடமுழுக்கோ குமர குருபரா! அங்கெல்லாம் கோலோச்சும் குமர குருபரா! இங்கிதமாய்த் தைப்பூசம் குமர குருபரா! இனிதாக விடுப்பிட்டாய் குமர குருபரா! கொங்குதமிழ் நாக்கினிலே குமர குருபரா! கோடியர்ச்சனை விளைவிக்கும் குமர குருபரா! எங்கைமேல் கைவைத்த குமர குருபரா! ஏணிப்படி வாழ்க்கையில் குமர குருபரா! தங்காத சுழல்விழியால் குமர குருபரா! அரசாட்சி செலுத்துகின்ற குமர குருபரா! மங்காத தமிழ்ப்பேச்சு குமர குருபரா! பணிந்திட்டேன் உனதடியில் குமர குருபரா! கருவிலேயே கருணைகொண்ட குமர குருபரா! கௌமார தழைத்தோங்கும் குமர குருபரா! உருவிலேநீ குமரனாக குமர குருபரா! திருவினிலே கருணைக்கடலாய் குமர குருபரா! கிருபைக்கு விளக்கமானாய் குமர குருபரா! சிறுமைக்கு விலக்கானாய் குமர குருபரா ! கருத்தரங்க நாயகரே குமர குருபரா! கடைக்கண்ணால் கட்டுண்டேன் குமர குருபரா!
Read more

பனித்துளிகள்

  விடிகின்ற காலையில் இமயம் சென்றேன்           விழிக்கின்ற இடமெல்லாம் பனித்துளிகள் கடந்தஇடம் காணா திகைத்து நின்றேன்           கழியுமிடம் தெரியுது அம்மட்டோ அடியேனைச் சுற்றிலும் அருமை நண்பர்           அடியேனை அன்பால் அரவணைத்தனர் பிடிவருமுன் னேமணி யோசை வருது           பணியாள்போகும் பின்னே துகள் வருது.   நானமைதியாய் அமர்ந்தேன் உன்னைச் சின்னாள்           நான்விட்டதில்லை என்றன வான்பூச்சிகள் வான்பூச்சியின் சத்தம் கேட்டு நாட்டில்           வான்மகளாய்த் தோன்றி னாள்பானு பூசையறையில் பருத்தஉரு ஒன்று வந்தால்           பூசாரிதான் என்ன செய்வானாம் பூக்குமேலையில் கதிரவன் வந்தால் யானோ புத்தாளன் என்ன செய்வேனாம்.
Read more

முடிவு எடுப்போம்

  இரண்டு ஆண்டு காலத்திலே           இருந்த இந்தப் பள்ளியிலே பள்ளியின் மானம் நம்மிலே – அதைக்           காப்பது நம் கையிலே அதனால் சிந்திக்க நேரமில்லை           சீரி எழுவோம் படிப்பினிலே இருப்பதோ பன்னிரண்டு நாள்           இழந்ததோ பன்னிரண்டு மாதம் இருக்கும் நாள்நம் வாழ்வில்           பொன்னாள் என்று கருதியே ஒத்திருந்து படித்திட்டால்           ஓங்கிடும் நம்பள்ளி பெருமை முதலில் வந்திருக்கும் தேர்வில்           முந்திக் கொண்டு எடுத்திடுவோம் மதிப்பெண்ணை இழந்திட்ட காலங்களில்           இருந்திட்டோம் பல வழிகளில் இருக்கும் இந்தப் பொன்னான நாளிலே           இனிப்பு வழக...
Read more